De magie van de toverberg

Gisteren was het weer zover, ik had een "Arnold-dag", vrij als een vogel en doen waar ik zin in heb... Ik had een aantal dingen geplanned. Op internet had ik wat vooronderzoek gedaan naar energiebanen, die overal over de wereld lopen, de zogenaamde Leylijnen. Tijdens dit geGOOGLE bleek dat er een heel belangrijk energie-knooppunt lag bij papa en mama op de Toverberg in Ermelo! Mijn plan was om de echte Toverberg op te zoeken en om daar te proberen de energie aan te tonen met een wichelroede. Verder wilde ik een bezoekje aan de Terp (caravan van papa en mama) brengen en mijn twee oude gewortelde reuzevrienden, in het Arboretum van landgoed Schovenhorst, met een bezoekje vereren. Als laatste wilde ik in Ermelo even lekker rondneuzen bij boekhandel Riemers. Ik had nog een paar boekenbonnen te besteden. 's-morgens eerst naar de Terp gereden, alwaar mijn onverwachte bezoek zeer op prijs werd gesteld. Toen ik vertelde wat ik van plan was, haalde papa uit zijn paperassen meteen een artikel over de Toverberg, met routebeschrijving. Wat is het toch een geweldige archivaris, die vader van me. Zelf had ik ook een route gevonden en uitgeprint. Na de koffie, met mama en twee routebeschrijvingen op zoek gegaan naar de enige, echte toverberg...De routebeschrijvingen lieten veel te wensen over, maar uiteindelijk belandden wij toch bij dit knooppunt van energie-lijnen. Het was een prachtige dag, met veel zon en een fijn soort knapperige koudheid. We hadden genoten van de wandeling en bleven even staan genieten bovenop de berg.
Daarop besloot ik later terug te keren met een wichelroede. Die moest eerst nog geimproviseerd worden. Op de terugweg konden we heel lang het spoor volgen, dat een groep everzwijnen de vorige nacht had getrokken; wat een ravage richten die beesten aan. Alles hadden ze omgewoeld met hun snuiten. Die snuiten moeten ontzettend hard en sterk zijn, want de bevroren grond geeft niet echt mee, als je er doorheen probeert te ploegen. Nadat ik in de Terp van een oud ijzeren kleerhangertje een wichelroede had gemaakt, liep ik terug naar de Toverberg. Ik had meteen in de caravan al een reactie gekregen, toen ik daar heen en weer liep met de wichelroede en was benieuwd of ik op de Toverberg een reactie zou krijgen. Ter plaatse was het voor mij inderdaad mogelijk om heel precies de energiebanen te lokaliseren! Ik was zeer onder de indruk van dit fenomeen. Ik had zelf nog nooit gewicheld en de reactie was heel sterk en duidelijk! Toen ik op begon te letten, hoe de lijnen liepen, viel het mij op dat de bomen die bovenop de lijnen stonden, groter waren dan hun soortgenoten ernaast. Alsof ze inderdaad konden profiteren van een dosis extra energie.

Daarna ben ik nog naar Schovenhorst gereden en heb daar geconstateerd, dat mijn 2 favoriete bomen ook op een energielijn stonden.
Bij Riemers niet geslaagd, maar wel weer genoten van de heerlijke sfeer die in de winkel hangt; de open haard aan en op de achtergrond wat klassieke muziek...
Afgesloten met een heerlijke maaltijd en gesprekken in de Terp; mijn Arnold-dag was weer perfect geweest.