03.22 AM: De hel breekt los....

Marca en ik zaten verschrikt rechtop in ons bed en keken elkaar verbaasd aan. Het had de hele avond en nacht al flink gewaaid, maar wat er nu gebeurde hadden we allebei nog niet eerder meegemaakt! Alles gebeurde tegelijk: de wind nam toe tot stormkracht, het begon onafgebroken te onweren, op een manier die we nog nooit hadden gezien: het leek wel geen moment donker meer zo snel volgde het weerlicht elkaar op. Dat was alles bij elkaar al behoorlijk angstig en indrukwekkend, maar toen kwam er tegelijkertijd ook nog eens een gigantische, niet eerder vertoonde, hagelbui bij...De situatie was veranderd van de relatieve rust van wat stormachtig weer naar een complete meteorologische chaos...en dat binnen enkele seconden! Toen wij, zo in bed zittend elkaar verbaasd aankeken, moesten we natuurlijk ook meteen aan het zelfde denken: de kinderen! Op dat moment kwam Quinn de kamer binnen rennen, met zijn handen over zijn oren en riep: "Vlug, doe het raam dicht!" En inderdaad ons raam stond nog steeds op de kantelstand, waardoor er weliswaar niets inregende, maar waardoor het wel een lawaai van jewelste was in onze slaapkamer. Snel sprong ik het bed uit en deed het raam dicht. Zo, dat was een stuk rustiger! Ik liep meteen door naar Britt haar kamer en trof haar ook verbaasd, angstig rechtopzittend in bed aan.Quinn was ondertussen bij Marca in bed gekropen dus ik ging even naast Britt liggen. Met de deken diep over ons heengetrokken, keken we schuin omhoog, door de spleet van het gordijn, naar de hemel, die constant verlicht werd door het onweer. De wind en de hagelbui maakten nog steeds zoveel lawaai, dat we de donder bijna niet hoorden. Na ongeveer een kwartier raakten de weergoden waarschijnlijk een beetje vermoeid en werd het wat rustiger. De rest van de nacht ben ik toen maar in Quinn's bed gaan liggen en we hebben verder allemaal weer goed geslapen. Terugkijkend was het een indrukwekkende ervaring, die ik nog niet eerder in mijn leven zo heb meegemaakt. Ik kan me voorstellen wat 'Hurricane Hunters' beweegt om de tornado's op te zoeken. Het moet een enorme adrenaline-rush geven om zo dicht bij zoveel natuurgeweld te zijn! De rest van de dag gaat waarschijnlijk wat rustiger verlopen...we gaan ons voorbereiden op ons vertrek naar Disney, morgenochtend. Daar hebben we de hele dag voor, dus geen stress...