De geur van versgebakken koekjes

Het heeft iets ouderwets huiselijks, de geur van zelfgebakken koekjes. De lucht blijft ook lekker de hele dag in je huis hangen. Ik heb wel eens gehoord, dat makelaars adviseren om, vlak voordat je een bezichtiging hebt, koekjes of een taart te bakken. De geur zou de eventuele nieuwe eigenaars net over de streep kunnen trekken, omdat zo'n woning meteen iets huiselijks krijgt. Associaties met de kindertijd, toen zelf bakken nog veel meer voorkwam, zijn ook niet uit te sluiten.
Ik kan me wel wat voorstellen bij deze tactiek. Volgende keer, als we ons huis gaan verkopen, gaan we hem maar eens toepassen. Vandaag was Britt de hele dag vrij en het was niet echt een dag om lekker naar buiten te gaan. Echt een dag om eens samen te gaan bakken! Nadat we een lekker en niet te ingewikkeld recept hadden uitgezocht, gingen we eens inventariseren wat er allemaal in huis was. Twee cruciale ingredienten ontbraken in de kasten: meel en eieren. Dus eerst even langs de Vomar. De versgevallen sneeuw lag nog op de stoepen, dus we konden de tocht per slee maken. Dat vond Britt natuurlijk geweldig. Ik had Quinn ook al per slee naar school gebracht en die had er ook van genoten. Hier in Nederland moet je elke gelegenheid meteen aangrijpen, want een uur later is de sneeuw meestal al weer verdwenen...Zo ook deze keer; we haalden het net naar de Vomar en weer terug, maar op de terugweg moest ik Britt met slee en al soms over hele stukken onbesneeuwde stoep trekken. Thuisgekomen konden we met bakken beginnen. Britt wil heel graag helpen en kan dat ook echt heel goed. De dingen die ze doet, doet ze met overgave en heel serieus. Zo hebben we echt samen de koekjes gemaakt.
Later natuurlijk even ons eigen product getest of het wel aan de eisen voldeed... Toen ik later even naar boven was, terwijl de koejes lagen af te koelen en ik kwam weer beneden, waren er enige opvallende gaten ontstaan in de keurige rijen met koekjes.... Britt keek mij meteen aan met haar 'schuldige' gezicht. Ik ben maar even pro forma boos geworden. Door dit alles moest ik wel terugdenken aan mijn eigen jeugd, als mama aan het bakken was. Toen vond ik het ook zo lekker om van het rauwe deeg te snoepen. Mama zei dan altijd dat dat niet mocht, omdat je daar wormpjes van kreeg...Of dat waar is, weet ik niet, maar er zit wel rauw ei doorheen, dus helemaal ongevaarlijk is het waarschijnlijk inderdaad niet. Ook heb ik van mama de gewoonte overgenomen om deegballetjes op de bakplaat te leggen en die dan kruiselings te pletten met een vork, zodat je leuke ribbeltjes krijgt en de koekjes iets sneller gaar worden. ( zie foto)