Opgetuigde katertjes

De afgelopen tijd hadden Marca en ik het er al met elkaar over gehad: het werd zo langzamerhand tijd om Titus en Tommy eens voorzichtig aan het buitenleven te laten snuffelen. We waren het er beiden over eens dat dit wel gecontroleerd moest gebeuren. We wilden geen rood en zwart, aan de horizon verdwijnend, stipje zien zodra we de schuifpui open zouden zetten... Dan dus maar een tuigje... iets wat natuurlijk helemaal niet 'cool' is, als je een puberende kater bent. Na een bezoekje aan Ranzijn was ik twee rode tuigjes rijker. Volgens de gebruiksaanwijzing was het een kwestie van éénmalig instellen, waarna het tuigje met 'de gebruiksvriendelijke druksluitingen' snel aan en uit getrokken kon worden. Omdat ik de katjes niet meteen bij de eerste poging wilde wurgen, had ik de hals-openingen vrij ruim gelaten.. Na enig geworstel hadden ze alle twee hun outfitje aan... arme beestjes... het leken wel homootjes met hun roodgebieste tuigjes! Nu maar hopen dat de buren niet keken.
Het moment was daar: gooi maar open die poort! We hadden de riempjes goed vast, maar geen naar buiten stuivende katertjes. Eerder twee timide jongetjes, die met vertrouwenwekkend stemgeluid over de drempel gepraat moesten worden! Eenmaal buiten pakten ze echter in verbazend snel tempo de bravoure op... Titus had al snel door dat zijn tuigje veel te los zat, maakte zich lekker dun en liep zonder tuigage voordat we er erg in hadden. Gelukkig hadden we hem snel te pakken, waarna ik de tuigjes voor beide heren even wat strakker afstelde! De tweede uitlaatpoging was een stuk succesvoller. Ze hadden de smaak nu duidelijk te pakken; niks geen drempelvrees meer, enthousiast renden ze naar buiten. Ze genoten zichtbaar van alle geurtjes, het hoge gras met oude blaadjes en takjes en alle verborgen hoekjes. Wij liepen er als een stel malloten achteraan om maar te zorgen dat de lijntjes nergens in verstrikt raakten... Toen we ze na een half uurtje weer naar binnen brachten, waren ze helemaal van slag. Zelfs de verse brokjes, waarvoor ze normaal gesproken sneller als het licht in de keuken zijn, maakten totaal geen indruk. In plaats daarvan werd er klaaglijk gemiauwd en meewarig naar buiten gestaard....
Morgen gaan we verder met "operation garden discovery".