Cozze del Pescatore

Oftewel Mosselen van de visser. Alweer een hit van de oude meester Carluccio, ditmaal uit zijn boek; "Antonio Carluccio goes wild". Wat zijn die Italiaanse recepten toch heerlijk eenvoudig en eerlijk...weinig poespas zodat het ingredient waar het om gaat- in dit geval onze mooie zeeuwse mossel-niet ondergesneeuwd raakt en goed tot zijn recht komt. De Italianen zijn voor mij groot in de subtiele eenvoud. Ook bij dit recept ging die vlieger weer op; heerlijke, volle mosselsmaak, met wat pit van het halve theelepeltje cayennepeper dat er door zat. Verder nog wat droge witte wijn, knoflook en platte peterselie....
Een snufje zout erover en klaar is kees! De wijn die er door zat, dronken we er ook bij; een licht zilte Verdicchio dei Castelli di Jesi. Getipt door een van onze nationale wijnschrijvers en voor een luttele € 3.25 (!) te koop bij o.a. de Jumbo...Het bleek een mooi huwelijk tussen die twee. We aten er een lekkere, verse afgebakken ciabatta bij, die we ruim besprenkelde met de overheerlijke Toscaanse olijolie van Hugh. Puur genieten! Voorafgaand aan deze heerlijke maaltijd had ik met Britt in de "bioscoop" gezeten: Alle gordijnen en zonweringen gingen dicht, alle lampen uit. De TV aan en dan heerlijk bij papa op schoot nestelen.... even later vroeg ze me of ze een koekje mocht. Toen ik zei dat dat OK was, hoorde ik langere tijd gerommel in de keuken en kwam ze uiteindelijk terug met een platte ovenschaal, die ze had omgetoverd tot dienblad. Erop stonden twee koppen chocolademelk, voorzien van stikkertjes met onze namen, en twee koekjes!
Nu konden we ook lekker wat drinken en eten terwijl we in de bios zaten. Marca was ondertussen met Quinn naar zwemles en trof ons later aan in onze verduisterde woning.