Complimenten voor de kok

Quinn en Britt zijn, zoals de meeste kinderen van hun leeftijd, geen fervente groente-eters. Maar ik heb het idee dat zij het wel erg bont maken en soms kan ik dan ook wel mijn gezag laten gelden om de nodige hapjes groenvoer naar binnen te krijgen. Gisteren was het weer eens pannenkoekendag en Britt helpt dan altijd mee om het beslag te maken. Dat vindt ze leuk en ze kan het ook echt goed. Toen de pannenkoeken gebakken waren, nadat ik ze geimponeerd had met een aantal "flipflops" uit de losse pols-"papa doe dat nog eens"- , kreeg ik van Britt de eerste complimenten: "papa deze pannenkoeken zijn heerlijk!" en later "Jij kan goed pannenkoeken bakken". Nadat de eerste pannenkoeken binnen waren zei Britt: "Papa, ik ga straks iets voor je knutselen voor de pannenkoeken" En inderdaad ging ze direct na het eten aan de slag om iets leuks voor me te maken. Toen het poppetje klaar was, vertelde ze me "Ik ga iedere keer iets leuks voor je maken als je voor ons pannenkoeken, patatjes of hamburgers maakt" Tja, wat een dilemma... Ik besefte hierdoor wel weer dat belonen beter werkt als straffen...