Oude liefde

Door het vele 'huis-school' verkeer heeft Marca's fiets nogal wat te lijden... zeker als de banden dan wat te zacht zijn en de steeds groter en zwaarder wordende Britt achterop plaats neemt, is de kans op een lekke band zeker aanwezig.
Niet zo lang geleden was dat al gebeurd en eergisteren was het weer zover. Vanmiddag besloot Marca om haar fiets naar de fietsenmaker te brengen.

"Als je nog even wacht, dan fiets ik met je mee en dan kan je met de terugweg bij mij achterop" zei ik, terwijl ik mijn eigengesneden frietjes stond voor te bakken in de schuur.
"OK"

Even later sloot ik ons 'frietkot' af en fietste met Marca mee naar de fietsenmaker. Het was heerlijk weer en de scholen waren net uit. Overal fietsten en liepen scholieren. Nadat we de fiets hadden ingeleverd sprong Marca wat onwennig bij mij achterop. Wat licht slingerend, met Marca's arm om mijn middel vervolgde ik mijn weg. Dit gevoel hadden we allebei niet meer gehad sinds onze middelbare school periode....We memoreerden nog even dat het afspringen altijd zo pijnlijk was omdat je voeten dan zo tintelden.. Even later passeerden we een groepje hangjeugd, die ons lachend bekeek. Net toen we voorbij waren, hoorden we één van hen zeggen: "Ach kijk nou, wat schattig... oude liefde!"
Marca en ik schoten alle twee in de lach en Marca zei "Nou dank je wel hoor, onze dag is weer goed.."