The Alien

'The chances of anything coming from Mars are a million to one, but still they come...'
tekstregel uit de prachtige muziek van Jeff Wayne's versie van 'War of the Worlds'
Hierin nemen kwaadaardige marsbewoners bijna de aarde over.
Even dacht ik afgelopen week dat het zover was... de kwaadaardige aliens waren al geland en bevonden zich onder ons... het ergste was dat er nu ééntje recht op mij af kwam lopen! Door de dichte mist, die mijn werk op Schiphol in complete chaos had veranderd, kwam een reusachtige gestalte op mij af. Ik was net de trap van station Parkwijk af en wilde naar mijn fiets lopen, die bij de AH op zijn vaste berijder wachtte. Die fiets zou ik nooit bereiken... onderweg zou dit monster mij aanvallen en als een echte Marsman al mijn bloed uit mijn lijf zuigen... even later zouden omstanders alleen nog een uitgedroogd, leerachtig overblijfsel vinden in een KLM uniform! Mijn God!, de Marsman was ondertussen al een stuk dichterbij gekomen... ik kon nu ook zijn gezicht zien, dat wil zeggen: ik staarde naar de plek waar normaal gesproken een gezicht hoort te zitten.... hier bevond zich een grote, wilde krans roodachtig haar met een witte cirkelvormige plek in het midden.... Dat was alles! geen ogen, geen neus, geen mond, helemaal niets! De wilde bos zweefde boven de kraag van de enorme zwarte jas. Ik was zeker dat er sensoren achter moesten zitten, die het wezen in staat stelden te navigeren op deze planeet. Verder leek de gestalte vrij menselijk, zij het reusachtig... Een verlammende angst zorgde ervoor dat ik geen voet meer kon verzetten. De alien was nu vlak bij!! Ik durfde bijna niet meer te kijken, met mijn laatste moed wierp ik een blik omhoog en zag een oudere vrouw van zeker 2.10 meter met wild wit haar. Aan de randen bevond zich nog een uitgegroeide rode kleurspoeling. Ze liep met haar hoofd diep voorover gebogen, zodat haar witte kruin vooruit wees en ze had haar nek diep in haar jas gestoken.... snel liep ik door naar mijn fiets terwijl mijn angst veranderde in een gevoel van medelijden...