Vrijhangend appartement

"Vrijhangend appartement te huur. Ongemeubileerd met fantastisch vrij uitzicht, ideaal gelegen aan een gezellige tuin barstensvol insekten en met een, door sappige wormen bevolkt, grasveldje. Vrije aanvliegroutes uit noordelijke richting, geschikt voor een groot gezin. Indeling: Entree, verrassend ruime, tuin-georiënteerde living voorzien van ambachtelijk houten afwerking. Goede buurt met veel speelmogelijkheden voor de kinderen. Oplevering per direct. Informatie: Mees, Mus en Merel Makelaars"

Met zo'n wervende tekst zou het misschien eerder gelukt zijn om ons nestkastje weer vol te krijgen.
Maar het bleef maar leeg. Wel hadden we een paar keer een Koolmezenpaartje poolshoogte zien nemen om daarna, waarschijnlijk zwaar teleurgesteld, nimmer weer te keren. We begrepen er maar niets van totdat Marca vroeg of ik het oude nestje er wel eens uitgehaald had.....nee dus, helemaal vergeten. Geen wonder dat de mezen hun neus ophaalden voor ons kastje; wie wil er nu in andermans rotzooi leven? Kastje dus snel weer tip-top gemaakt en inderdaad zien we nu meer geïnteresseerden. Het heeft jammer genoeg nog niet geleid tot permanente bewoning, maar we zijn weer hoopvol. Niet alleen van de Mezen heeft onze tuin de belangstelling, sinds kort hebben we ook een koppel eenden, dat regelmatig onze tuin verkent! Ma heeft al een soort ingang in de heg gefabriceerd, achter de Buxus-bol...Pa zit dan goedkeurend naar beneden te kijken vanaf het schuurdakje. Moe eend is ook al belaagd door een kat in onze tuin, maar ze was hier totaal niet door uit het veld geslagen; met een paar ferme zwiepen van haar snavel en wat vleugelgewapper werd de indringer verjaagd, girlpower rules! We zijn zeer benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. Wat bezielt ze zowiezo om in onze tuin een nest te willen maken? Voor een eend is de aanvliegroute niet bepaald ideaal. Ik krijg meteen associaties met het landingsbaantje op het eiland Saba: onder een hoek van 45 graden naar beneden-"neeeee, kijk uit, dat gaan we niet redden"....Pfff gelukkig toch wel- 50 meter verder en we hadden met vliegtuigje en al in zee gelegen...maar dit even terzijde. Wat is er nog meer niet in onze tuin waar de doorsnee-eend toch wel behoefte aan heeft? Juist! water!



















Kom op Donald en Katrien, denk er nog eens even goed over na, voor jullie met broeden beginnen. Hoe moet het straks met al die uit het ei gekropen koters en al die katten hier in de buurt? De zielepootjes zijn meteen 'sitting ducks' voor ze! Ah, nee da's flauw!
Maar toch wel waar. En dan nog iets: Hoe moeten die kleine wurmen uit onze tuin komen om naar het water te gaan? Eerste hindernis is de heg met schutting, maar stel dat ze die genomen hebben, rest nog de verschillende straten in de buurt over te steken...avontuur genoeg met al die voortrazende kuikenpletters. Kortom, echt niet ideaal hoor jongens. Er moet toch wat beters te krijgen zijn? Bovendien: straks zijn wij toevallig degenen die de piepkuikens het eerst zien, als ze net uit hun ei kruipen.... zijn wij officïeel hun ouders geworden! Nee jongens, kijk nog even verder.