De blote nakies....

Woensdag vierde Fleur haar verjaardag en ik had beloofd om de delegatie uit Almere naar Drachten te rijden. Quinn en Britt waren allebei uitgenodigd en Pepijn zou ook met ons meerijden. Pepijn en Fleur kennen elkaar o.a. nog van de Montessorischool. Roos, zijn moeder, had me al verteld dat hij het best wel spannend vond om mee te rijden. Logisch natuurlijk want hij kende ons helemaal niet, hij had een hele tijd terug misschien Britt wel eens gezien op een feestje bij Fleur. Daarom had ik met Roos afgesproken dat hij hier gebracht werd na schooltijd, zodat hij nog heel even zou hebben om te wennen. Onze zorgen bleken gelukkig ongegrond en het klikte meteen tussen Britt en Pepijn. In de auto zei hij meteen al tegen Britt: "Je bent de vrouw uit mijn dromen!!", waarna hij er zelf heel hard om moest lachen en Britt natuurlijk ook. Ik was blij dat ik Quinn voorin had gezet, want naarmate het gezelliger werd achterin ( het poep, pies en piemel-stadium was aangebroken...) nam ook het volume vanaf de achterbank wat toe. Het was voor mij gelukkig allemaal goed te verdragen en om een uur of twee arriveerden we bij de Naturij, waar Kathalyne al met de Friese afvaardiging op ons stond te wachten.De Naturij is een ontzettend grote kinderboerderij annex dierentuin, met een mooie speeltuin en terras erbij. Verder is er ook nog een klein "Ballorig" op het terrein, waar de kinderen bij slecht weer heerlijk kunnen spelen.
Na het uitpakken van de kadootjes, kregen de kinderen allemaal een bekertje voer voor de dieren. Sommigen kwamen met hun bekertje niet verder dan het eerste dier, terwijl anderen spaarzaam met hun bekertje alle dieren probeerden af te werken. Leuk om die verschillen te zien! Vervolgens gingen we het kabouterpad lopen, hier kon Quinn indruk maken op de meisjes door in straf tempo de bordjes, die de kaboutertjes vasthielden, voor te lezen...bewonderende blikken waren zijn deel...
Na een bezoekje aan het binnengedeelte, waar Quinn het liefst de hele middag zou hebben doorgebracht was het tijd voor drinken en patatjes op het terras, bij de speeltuin. De patat was de beste die ik ooit in een attractie gegeten heb! Wat naast de bakjes was gevallen op het dienblad, werd door mij gesnaaid! Kathalyne had natuurlijk wel aan mij gevraagd of ik ook wilde, maar er was genoeg. Volgens mij was er maar één meisje dat haar bakje helemaal leeg at. Het weer werkte gelukkig enorm mee en de kinderen konden zich nog even verder vermoeien op het luchtkussen en in de speeltuin, voordat ze om half vijf door hun ouders werden opgehaald. Daarna bleven wij nog even wat langer want de kids waren nog zó lekker aan het spelen!
Het was zeer geslaagd en de tijd was voorbij gevlogen!

Om een uur of vijf kwamen we aan bij Michaël, die thuis had gewerkt en ook nog tijd gevonden had om voor ons een heerlijke pasta-saus klaar te maken. Eerst nog even genieten van de laatste zonnestraaltjes, met wat smakelijke toastjes, in de heerlijke tuin. Quinn had zich in de computerhoek genesteld en de meiden hadden ondertussen besloten om gezamelijk in bad te gaan. Terwijl de kuip volliep, begonnen de dames zich alvast uit te kleden. Pepijn stond er een beetje onwennig naar te kijken.
"We zijn bloot!!"
"Ja, we zijn helemaal in ons nakie!"
"Jullie zijn de blote nakies!", giegelde Pepijn
Hij had inmiddels van zijn handen een soort camera gemaakt en was het hele tafereel aan het "filmen"
Zo nu en dan kwam hij met zijn 'camera' naar ons toe om bij ons ook even een kort interviewtje af te nemen.
Toen de dames uitgebadderd waren, hebben we heerlijk gegeten.
De kinderen konden daarna nog even 'uitbuiken', terwijl ze op de bank naar een aflevering van "De wereld is mooi" keken.
Om kwart voor acht aanvaarde ik de terugreis, die ook helemaal probleemloos verliep. Pepijn had onderweg nog even zijn "Ik doe net of ik slaap"-act opgevoerd. Hij hield dit zo lang vol, dat we er alledrie van overtuigd waren dat hij nu toch wel echt sliep. Pas toen ik tegen Britt zei "Misschien gaat Pepijn altijd wat vroeger naar bed dan jullie", kwam hij razendsnel overeind en zei "Nee, hoor!" Hij had ons allemaal tuk gehad!
Om kwart voor negen kon ik hem, zonder zijn rugzak die nog in Drachten stond, weer aan zijn moeder overhandigen.