Huilende buurvrouw...

Alegria, het Spaanse woord voor vrolijkheid, plezier, is de naam van het Bussumse zaakje waar we nu voor de tweede keer lekker hebben gelunched. Door onze onregelmatige werktijden en de soms lange reizen van Marca, zijn onze gezamenlijke lunches éxtra belangrijk voor ons. We zien dat echt als óns uitje, gezellig er even tussenuit met zijn tweeën...Gisteren weer eens naar Bussum. Ik moest toch nog een schaal ophalen bij Nelleke. Die stond nog bij haar sinds onze KLM-lunch van vorige week.
Dat konden we mooi combineren. We waren weggereden zodra Marca klaar was met de bibliotheek bij Britt op school. Zodoende kwamen we al redelijk vroeg aan in Bussum. We besloten nog even bij het kledingboetiekje-More2Mix- van Conchita langs te gaan. Ze was in de winkel. Even bijgepraat en koffie gedronken. Daarna even langs bij Daans, die bij Conchita op de hoek zit en waar we altijd slagen voor een paar leuke kadootjes.
Bij Alegria nam Marca een ciabatta met geitenkaas, honing en roze pepers en ik ging voor een knapperige ciabatta met smeuïge Taleggio uit Bergamo en gerijpte Serrano-ham op een 'bedje' van bospaddestoelen-tapenade.....ja, ja, je broodje smakelijk weten te omschrijven is ook een kunst! Zij werden begeleid door een mooi blauw watertje en een glas Chardonnay. De broodjes waren gelukkig (weer) even lekker als hun beschrijving. We sloten af met een puntje bosvruchtentaart en cappucino. Bij het afrekenen kocht ik meteen een kuipje van die heerlijke paddestoelen-tapenade om mee naar huis te nemen. Die ik daarna helaas gewoon in de winkel heb laten staan :-((

Na de lunch stond eigenlijk ook nog een bezoekje aan slijterij Sauter op het programma, maar daar kwamen we helemaal niet aan toe. Regelrecht door naar Nelleke, die, op mijn verzoek bij de HOCRAS heerlijke Thaise curry-pasta's had meegenomen. Ze had uit eigen initiatief meteen ook maar blikjes kokosmelk en baby-mais meegenomen!
Dat scheelde mij weer boodschappen doen. De curry's ging ik namelijk meteen 's-avonds gebruiken, want we kregen onze buren-'de Blommetjes'- te eten. We dronken even een kopje thee in haar knusse woonkeuken en reden weer naar huis.
Marca haalde de kinderen uit school en ik bezocht de uitgebreide Toko, die we er sinds kort bij hebben gekregen.
Ik wilde als voorafje een Tom Yam Gung soep maken en vond in de winkel moeiteloos alle ingrediënten.






















Toen 's-avonds onze buren kwamen, bleek de pittige Tom Yam toch iets te hoog gegrepen voor onze arme buurvrouw; ze verslikte zich meteen in het eerste hapje, waarna de tranen naar beneden biggelden over haar, inmiddels rood geworden, wangen.... Ik kreeg meteen medelijden en zei dat ze de soep maar moest laten staan en dat de rest niet zo heet zou zijn.
Greta ondernam desondanks toch nog een dappere poging, maar besloot daarna mijn advies maar op te volgen!
Gelukkig had Hans er geen problemen mee en wij ook niet. De curry's met Pandangrijst waren inderdaad wat milder en langzamerhand keerde de natuurlijke huidskleur van Greta gelukkig weer terug...
Als dessert had ik eigengemaakt frambozenijs met verse frambozen.
Wij vonden alles heerlijk en ik geloof dat de buren ook hebben genoten, ondanks de soep....