Lucht voor het leven!

Het was weer de week van de collecte voor het Astmafonds. 2 jaar geleden had ik voor het eerst meegedaan. Het voelde goed om als vrijwilliger eens iets voor de samenleving te doen en het was bovendien gewoon een leuke wandeling waarbij je bij iedereen even stiekem in zijn huis kan gluren ;-)) Vorig jaar was het er niet van gekomen, maar dit jaar was ik weer van de partij. Er was nog maar een klein stukje Filmwijk over waar nog gecollecteerd moest worden: aan het eind van onze straat in de villawijk.
Later begreep ik waarom niemand hier wilde lopen; het was een hoop loopwerk voor relatief weinig huizen, dus je opbrengst is niet hoog. Ik vond het eigenlijk heerlijk om hier te lopen. Britt was met me meegelopen, want die vond het wel erg interessant om die mooie, groene collectebus te dragen! Ik moest het verhaaltje doen van Britt en zij zou het geld er in doen. Het was vrijdag avond, na het avondeten. Er hing een heerlijk loom sfeertje in de wijk. Iedereen was klaar met werk en keek uit naar het weekend.
Velen waren volgens mij op visite bij anderen of al naar hun clubjes toe, er waren niet heel veel mensen thuis. Het was wel een heerlijke relaxte wandeling voor het goede doel. Britt vergaapte zich bij alle mooie huizen en soms moest ik haar bijna tegenhouden om niet even naar binnen te lopen....
"Ooooh, papa, wat een mooi huis. Hier wil ik ook wel wonen!"
even later vroeg ze:
"Papa, hoe weet je nou eigenlijk hoeveel je moet geven?"
Ik vertelde haar dat iedereen dat zelf mocht beslissen en dat mensen die het belangrijk vonden iets meer konden geven dan anderen. Toen we na een tijdje bij een mevrouw kwamen die al haar munten kleingeld, één voor één in de bus gooide, zei Britt later " Die mevrouw vond het denk ik wel héél belangrijk!" Al die muntjes hadden op haar meer indruk gemaakt dan het briefje van vijf euro dat we een paar deuren geleden hadden gekregen....