3D barbies en de Toverberg

We waren allemaal vrij vandaag. Omdat we al een tijdje niet bij opa en oma in Ermelo waren geweest, gingen we op bezoek. Soms gaan we onverwacht, maar deze keer hadden we gebeld. Het plan was eigenlijk om daar koffie te drinken met eventueel lunch en dan, als opa en oma naar het ziekenhuis waren om half twee, Sam en Marijke met een bezoekje te vereren. Ook nog een bezoek te brengen aan de Toverberg, waar oma en opa hun caravan hadden staan. Quinn had het in zijn hoofd om daar de speelplaats te bezoeken. Tot slot wilden we ook nog het dorp in om wat winkels te bezoeken en dan opa en oma mee uit eten nemen. Al met al een volle dag! Eigenlijk hebben we het hele traject afgewerkt. De enige verandering was, dat opa en oma al een etensafspraak hadden met Sam en Marijke. Terwijl wij lekker koffie dronken, met de door ons meegenomen notentaart, keken de kinderen naar de 3D-film van Barbie en het paard Pegasus. Met het rood-blauwe brilletje op je neus galopperen de paarden zo de kamer in....
Voor het bezoek aan Sam en Marijke, hebben de kinderen nog lekker kunnen spelen op de Toverberg. In Ermelo nog een kop warme choco gescoord en een tijd doorgebracht in de heerlijke, Anton Pieck-achtige boekwinkel van Riemers. Thuis een pasta/pizza maaltje in elkaar geimproviseerd en opgesmikkeld.

Op een blauwe dag geboren

In de trein, naar mijn werk, het indrukwekkende boek van Daniel Tammet; "Op een blauwe dag geboren", helemaal uit gelezen. Daniel is een Britse autistische jongen, die het syndroom van Asperger heeft. Dit is een aandoening in het autistische spectrum.
Het unieke van dit boek van Daniel is, dat hij, als autist, kan beschrijven hoe hij in het leven staat en hoe hij onze samenleving met zijn regels ervaart. Een unieke ervaring, aangezien de meeste autisten grote moeite hebben met sociale contacten en communicatie. Voor ons is het boek natuurlijk extra interessant in verband met Quinn. Hoewel Quinn toch heel anders in elkaar zit dan Daniel-hij heeft geen Asperger, maar klassiek autisme-zijn er toch duidelijk te herkennen overeenkomsten. Het was een zeer positief boek en geeft hoop voor mensen, die in de zelfde situatie verkeren als Daniel. Hij leeft tegenwoordig zelfstandig, met zijn vriend Neil en heeft een heel eigen bestaan weten op te bouwen. Het was leuk te lezen hoe hij in een week(!) de moeilijke Ijslandse taal leerde en hoe hij een record verbeterde door het getal pie, in 8 uur tot 25000 cijfers na de komma op te zeggen, uit zijn blote hoofd....ongelofelijk. Ook beschrijft hij, een voor hem heel belangrijke ontmoeting, met een andere wereldberoemde savant, namelijk Kim Peek. Een aanrader voor iedereen die een kijkje in een autistische gevoelswereld wil nemen.

Onverwacht zonnig-zomerse lunch

Vanmorgen zou Fleur bij Britt komen spelen en we hadden aangenomen dat oma haar zou brengen, omdat ze daar ook logeerde. Kathalyne zou haar 's-middags vanuit Drachten dan weer komen ophalen. We waren dan ook verrast om Kathalyne 's-ochtends al meteen te zien. Nu konden we gezellig samen lunchen. Terwijl zij naar de kapper ging, hebben wij even snel broodjes en beleg gescoord om daarna heerlijk in het zonnetje te lunchen. Wat een heerlijke dag! Britt en Fleur hadden geskeelerd en met de smurfen verzameling van AH gespeeld. Later werd er lekker in de tuin gespeeld, toen Frederique erbij kwam.
Kortom, een heerlijke, onverwachte, zonnig-zomerse lunch!

Middagje ballenbak en kruipkooi

De dag begonnen met een (zieken)-bezoekje aan Sarah, die wordt geplaagd door gordelroos. De gemene rode plekken, die ze op haar gezicht had, waren gelukkig al wat aan het slinken en volgens Nicole werkt de zalf goed. Terwijl de kidz boven aan het spelen waren, hebben wij beneden gezellig koffie gedronken. Daarna is Marca in het kader van "Wat voor leuks gaan we vandaag met de kinderen doen", met de kinderen naar Ballorig geweest. Ze heeft daarmee mijn respect en liefde voor haar weer aanzienlijk vergroot. Je zit daar namelijk in een, met kinderschreeuwen en gejengel gevulde, betonnen doos, met weinig tot geen ventilatie. Als je er binnenloopt en het is zo druk als vandaag, loop je tegen een muur van uitgeademde kinderactiviteit, vermengd met kinderboertjes, scheetjes en licht verzuurde frituurdampen...Als hier luchtmonsters zouden worden genomen door de autoriteiten, zou het hele gebouw acuut ontruimd worden, in verband met gevaar voor de volksgezondheid. Daartussen dus heeft mijn dappere meid het een paar uur volgehouden, alleen gewapend met een paar oude Margrieten. De kinderen deert dit alles natuurlijk niet en zij hebben het daardoor prima naar hun zin. Jens en Caylin waren ook mee, zodat Quinn en Britt alle twee een kameraadje hadden.
Ik had ondertussen het grote voorecht lucht te mogen ademen waar echte zuurstof in zat en kon op mijn gemakje de boodschappen doen en even een prenataal bezoekje afleggen bij Remko en Elina. Ze hadden net hun eerste echo gehad. Ik weet van mezelf nog dat dat een enorme indruk maakte, omdat het dan pas eigenlijk voor jou, als man, begint te leven; je ziet voor het eerst wat bewegen en wat minstens zo belangrijk is: je hoort dat kleine hartje enorm snel en duidelijk slaan. Er zit dus echt een klein mensje, daar in die buik! Een emotioneel moment...Ze hadden een mooie, duidelijke foto meegekregen, waarop het hoofdje en de navelstreng goed te zien waren. Na dit bezoekje, heb ik de ballorige bende weer opgehaald en thuis afgezet en heb het avondeten klaargemaakt; een supergezonde, vers gesneden groentesoep met stokbrood en kaasjes.

This is your captain speaking...

De vakantie is weer begonnen, dus dan moeten er natuurlijk weer dingen worden verzonnen om de kidz te entertainen...
Toen ik vanochtend wakker werd, dacht ik: we zouden vandaag wel eens naar Schiphol kunnen gaan. De kinderen vinden het altijd leuk om er naar toe te gaan, alleen al vanwege de grote ballenbak annex kruipkooi, die bij het panoramadeck-restaurant te vinden is. Bovendien vinden zij-in tegenstelling tot ons doorgewinterde forensen- een treinreisje nog altijd reuze opwindend.
Bovendien zou het mij ook wel handig uitkomen om mijn rooster voor de komende week te kunnen ophalen.
Deze gedachte had mijn hoofd nauwelijks verlaten of Quinn kwam aan mijn bed vertellen dat we toch al heel lang niet naar Schiphol waren geweest...eng gewoon...telepatisch contact?? Toen was in ieder geval wel duidelijk wat we zouden doen vandaag. Later in de middag zouden Remko en Elina komen om te eten. Ik wilde verse pasta maken, dus we zouden om een uur of 3 weer thuis moeten zijn. Om 11 uur vertrokken we met de auto naar station Parkwijk en om 12 uur waren we op Schiphol.
Eerst het nieuwe winkeltje met alles op vliegtuiggebied bekeken. Erg leuk, er staat een echte straalmotor, een landingsgestel en een cockpit met een stukje cabine. Je kunt overal in en in de cockpit kan je een foto van jezelf laten maken in vlieguniform!
Britt wilde wel, maar Quinn voelde er niets voor, dus alleen Britt achter de stuurknuppel. Vervolgens echte vlaamse patat gegeten en op weg naar de ballenbak. Paps en mams achter een cappucinootje om een oogje in het zeil te houden... je kent het wel, Nederland doet een dagje Schiphol...Na een half uurtje de kidz uit de overvolle, zweterige bak weten te lokken met de belofte van een ijsje. Maar eerst nog even verplicht frisse lucht happen op het panoramadeck, tja papa en mama willen ook wat leuks. Als je daar loopt, moet je toch denken aan je jeugd en dat jij daar voor het eerst al die vliegtuigen en al die activiteit zag. De zon brak ook nog eens door de wolken om er een mooi plaatje van te maken. De kinderen, die beseften dat we met elke stap iets verder uit de richting van het beloofde ijsje gingen, begonnen voorzichtig te protesteren en wilden weer naar beneden. Wij hadden ons kerosine-shot ook al weer binnen, kochten beneden een lekker ijsje en waren een uurtje later weer tevreden thuis.

B voor Britt!!

Britt heeft net haar B-diploma gehaald! Ze was aardig nerveus en een beetje bang dat ze niet door het
gat zou kunnen duiken. Maar alles ging gesmeerd. We hadden haar op het hart gedrukt dat ze gewoon heel ver het water in moest springen, omdat ze dan niet meer zo ver hoeft te zwemmen. Ze had dat goed in haar oren geknoopt en nam een enorme snoekduik, die de helft van de afstand al overbrugde....Ook de andere onderdelen gingen prima. Ze zwom zelfs zo goed, dat ze heel vaak het kind dat voor aan het zwemmen was, inhaalde en soms voorbij zwom. We hadden haar beloofd, dat als ze haar B-diploma zou halen, ze een huisdier mocht. Dat was in de loop der tijd, in haar hoofd, een hamster geworden. Toen ze de duik door het gat succesvol had afgerond, kwam ze enthousiast naar ons toe rennen: " Nu mag ik een hamster!" Blijkbaar was ze er zelf al van overtuigd dat de rest van het diploma-zwemmen een "eitje" zou worden... Maar Marca en ik vinden een hamster maar niks; ze zijn meestal 's-nachts actief en je ziet ze bijna nooit. Na een kleine gewenningsperiode van mijn kant-ik heb katten en zeker honden altijd buiten de deur weten te houden- ben ik toch maar overstag gegaan voor een katje. Britt vond dit natuurlijk ook goed nieuws. Dus gaan we na de vakantie op jacht naar jonge katjes. Het liefst willen we er dan 2 uit eenzelfde nest, zodat ze leuk met elkaar kunnen spelen.[wordt zonder twijfel vervolgd]

Magisch Mixen (part two)

Na een paar dagen gebruik, ben ik zeer enthousiast! Een heerlijke machine. Wat een kracht en wat is hij rustig...Ik heb er nu verschillende gerechten mee gemaakt en ben zeer tevreden:Parmezaanse kaas geraspt, hazelnoten voor de chocoladepasta gehakt op de pulse-stand (echt nodig want anders heb je in no-time gruis..), verse pesto gemaakt, deeg gekneed voor de pasta, beslag gemaakt voor een appel clafoutis en vulling gemixed voor Chaussons met gehakt/spinazie. De laatste 2 recepten komen trouwens uit het recepten boekje dat bij de machine zat. Alles ging even makkelijk en snel. Ik ben ook zeer tevreden over de handige spatel, om de kommen leeg te schrapen; werkt fantastisch. Kortom, hier ga ik nog jaren plezier aan beleven! Ik merk ook dat het me stimuleert om nieuwe recepten uit te proberen, het plezier in koken wordt er nog groter door. Allemaal positief dus, alleen moeten we de weegschaal wel extra in de gaten gaan houden, merk ik... :-o

Magisch Mixen...

Tja, ik moest er toch maar gewoon eens een hebben...een echte Magimix. Als ik naar mezelf kijk en zie waar ik veel mee bezig ben en waar ik altijd belangstelling voor heb, dan is koken wel een van de eerste dingen die naar boven komen. Dus dan mag je hier ook wel wat extra in investeren dacht ik zo. Leuke redenering als je de aanschaf van zo'n duur apparaat voor jezelf wilt goedpraten, vind je niet? Ik had natuurlijk al flink gegoogled om te kijken welk apparaat er het beste uitkwam en had van Kathalyne ook positieve feedback over haar Magimix, dus ik wist wel welke ik wilde. Nog even verder googelen voor de beste prijs en bestellen maar. Toen het ding binnenkwam, schrok ik wel even van de grote doos, maar gelukkig bleek de machine een stuk kleiner. De rest waren accessoires en die hoeven gelukkig niet allemaal op je aanrecht te staan....Gauw een nieuwe aanrechtindeling gemaakt en het "apparatenpark" wat opgeschoond... want Marca keek wel wat bedenkelijk bij weer zo'n apparaat in de keuken. Maar alles ziet er nu weer opgeruimd uit en de magische mixer is klaar voor zijn eerste maaltijd!
[wordt vervolgd]

Dash van Harmelen

Vandaag juffen en meesterdag bij Quinn en op school en iedereen mocht verkleed komen. Quinn's eerste keuze was Bugs Bunny, maar dat zou met schminken erg moeilijk gaan worden. We hebben hem aangeraden om als Dash Parr te gaan van de "Incredibles". Dit vond hij ook leuk. Gisteren had Marca professionele schmink gekocht en vanmorgen werd de zwarte "Zorro"-band vakkundig door moeders aangebracht. Samen met 2 kado's voor de juffen en zijn Incredibles-boek gingen we op pad. Op school liepen alle piraten, prinsesjes en spidermans door elkaar; erg leuk om te zien hoeveel moeite sommigen erin gestoken hadden. Wij vonden Quinn (natuurlijk) de mooiste.
Fijne dag Quinn!

Antiek koppie

Eergisteren waren we weer eens in de Landgoedwinkel van de Kemphaan. Pa en moe Mus waren op visite en dat is dan een leuk uitje, als je de hele dag niet binnen wilt zitten. We zagen daar deze fraaie kop, die ons de vorige keer ook al opgevallen was. We vonden hem zo mooi omdat hij niet zo glad is, maar een beetje ruw. We vonden haar allebei nog steeds mooi, dus hebben we de knoop doorgehakt en haar mee naar huis genomen. Ze staat nu prachtig op onze buitentafel en kijkt met een zedige blik de tuin in.