Lezen met Quinty

Vandaag was het nationale voorleesontbijt.... Ook bij Britt op school. De hele onderbouw mocht vandaag in hun pyjama naar school, ging daar dan ontbijten en werd voorgelezen door een bekende Nederlander. Bij Britt op school zijn er verschillende, maar de eer viel te beurt aan Quinty Trustfull, presentatrice bij SBS 6 en vrouw van ex prof-voetballer Orlando Trustfull. Het was een leuk gezicht om al die kinderen in hun pyjamaatjes te zien rondhollen. Bij de meisjes was er (natuurlijk?) een overvloed aan roze, bij de jongetjes was er wat meer variatie te bespeuren.'s-Avonds bleek de klas van Britt ook nog eens op de voorpagina van "Almere-vandaag" te staan! (zie foto) Britt zit helemaal links, achter het jongetje in de groene pyjama. Ondertussen moest arme Quinn naar de tandarts. Het was alleen maar een controle, maar hij was enorm nerveus. Ik had hem verteld, dat we om kwart over tien wel klaar zouden zijn. Hier hield hij zich krampachtig aan vast en om de twee minuten moest hij op mijn horloge kijken hoe laat het was. Natuurlijk liep de vorige afspraak uit en ik hoopte vurig dat ik hem niet teleur hoefde te stellen over de eindtijd... Gelukkig duurde het allemaal maar even, hoewel Quinn als een strak gespannen snaar in de stoel lag, en konden we daarna toch nog om twintig over tien vertrekken. Daar is hij gelukkig weer voor een half jaartje vanaf.

Hypothermie

Onderkoeling oftewel Hypothermie. Met het strenge winterweer van de laatste tijd en alle instortende sporthallen (als er 1 plek is waar je niet moet wezen tijdens heftige sneeuwval, is het wel een sporthal....) is dit wel een veel voorkomend woord, maar wat is het eigenlijk?

Hypothermie
Onderkoeling (ook wel hypothermie) is een toestand waarbij de centrale lichaamstemperatuur (de hoogste temperatuur midden in de romp) van het slachtoffer zover is gedaald dat de normale stofwisseling in gevaar komt. De lichaamstemperatuur varieert bij normale gezonde mensen tussen ongeveer 37,5 (soms hoger bij inspanning) tot 35,5 graden C, of nog wel eens wat lager, vroeg in de morgen tijdens de slaap. Onderkoeling begint als de lichaamstemperatuur zakt tot onder de 35 graden Celsius. Als de lichaamstemperatuur onder de 32°C zakt, wordt de situatie kritiek en kan uiteindelijk dodelijk verlopen. Lichaamstemperaturen onder de 27°C zijn zonder medisch ingrijpen bijna altijd dodelijk, hoewel er gevallen bekend zijn waarbij een lichaamstemperatuur van 14°C werd overleefd.
Door onderkoeling is het soms mogelijk om verdrinking in zeer koud water te overleven. Het slachtoffer verliest het bewustzijn en de hartslag (bloedsomloop) stopt. Het slachtoffer lijkt klinisch dood. Door de kou van het water raken de hersenen echter nog niet zo snel irreversibel beschadigd als bij normale temperatuur, vooral bij kleine kinderen die door hun relatief grote lichaamsoppervlak veel sneller afkoelen dan volwassenen. Alle andere organen kunnen een langere periode van circulatiestilstand allemaal beter overleven dan de hersenen. In sommige gevallen is het nog mogelijk gebleken dergelijke slachtoffers te reanimeren. Daarom wordt er bij levenloze en tevens onderkoelde slachtoffers wel eens gezegd "Iemand is pas dood als hij warm is en (nog steeds) dood".
Er zijn ruwweg twee soorten onderkoeling te onderscheiden, acute en chronische. Acute onderkoeling is het gevaarlijkste; de lichaamstemperatuur zakt snel, vaak binnen seconden of minuten als een slachtoffer door het ijs (van een bevroren meer) zakt. Chronische onderkoeling vindt plaats als het lichaam over langere tijd onderkoeld raakt. Iemand die te water raakt in ijskoud water zal in het algemeen binnen enkele minuten te koud zijn om zelf nog actief te kunnen zwemmen. Ook iemand die zelfs in Nederlands binnenwater bij niet-zomerse temperaturen te water raakt (zeilers, surfers!) kan snel zover afkoelen dat zwemmen onmogelijk wordt.


Diagnose

In de praktijk is onderkoeling het makkelijkst vast te stellen aan de hand van de situatie waarin het slachtoffer verkeert: bij iemand die in koud water heeft gelegen, door het ijs is gezakt, in een sneeuwstorm is verdwaald of in de koude regen en wind heeft verkeerd, vooral bij harde wind, koud weer of in de bergen, zal men op de mogelijkheid bedacht zijn.
Bij overigens gezonde mensen binnenshuis komt onderkoeling vrijwel niet voor, behalve bij zeer jonge en/of te vroeg geboren baby's (meestal minder dan 10 dagen oud). Ook bij zieke bejaarden in slechte toestand komt het wel eens voor dat zij geen koorts meer kunnen maken en meer chronisch onderkoeld raken. Huisartsen worden nog wel eens gebeld door ongeruste moeders die bij hun kinderen zelf een temperatuur hebben gemeten van 33 of 34 graden of nog lager. Als het kind verder niet ziek is en het geen zeer jonge baby betreft berust dit vrijwel altijd op een meetfout.
Als iemand continu een opvallend lage lichaamstemperatuur heeft zonder daarbij duidelijk ziek te zijn moet worden gedacht aan een te traag werkende schildklier als mogelijke oorzaak.

Symptomen

Een lage lichaamstemperatuur. Dit is het enige zekere en betrouwbare symptoom. In het ideale geval gemeten met een in de slokdarm gelegen temperatuursonde; die zal men echter buiten gespecialiseerde medische klinieken niet veel vinden. Rectaal of met een speciale oorthermometer in het oor gemeten temperaturen zijn dan de tweede keus. Metingen onder de oksel zijn, zeker bij dit probleem, volstrekt onbetrouwbaar, metingen onder de tong zijn bijna even onbetrouwbaar. Ook met een oorthermometer kan men soms onterecht veel te lage waarden meten, bijvoorbeeld bij een onjuiste meettechniek of veel oorsmeer.
rillen - alleen in het begin. Bij ernstige onderkoeling (meer dan een paar graden) rilt het slachtoffer niet meer.
droge huid - niet bij onderkoelde slachtoffers die uit het water zijn gehaald, uiteraard.
sloomheid en sufheid
een trage hartslag en een langzame ademhaling
slaperigheid - soms aangezien voor dronkenschap - kan zich ontwikkelen tot een coma.



onderkoeling en bevriezing

Naast onderkoeling kan er ook sprake zijn van bevriezing, waarbij ledematen zo koud zijn geworden dat er ijsvorming in de cellen is opgetreden. Dit is een ander probleem met zijn eigen specifieke oorzaken en behandeling.

Behandeling

Door de lichaamstemperatuur van het slachtoffer te laten stijgen.
Niet doen:
Niet wrijven of masseren, en zeker niet met sneeuw.
Geen alcohol geven (alcohol veroorzaakt een vaatverwijding in de huid en in de ledematen en leidt tot een warmer aanvoelende huid maar een lagere kerntemperatuur.)
Wel doen:
Medische hulp inschakelen (Alarmnummer 112)
Het slachtoffer naar binnen brengen, uit weer en wind, afdrogen en verdere afkoeling voorkomen door dekens en/of jassen en wat er verder bij de hand is.
Lichaamswarmte delen met het slachtoffer. (Gebruik bijvoorbeeld een slaapzak. Het is echter niet zinvol twee onderkoelde mensen samen in een slaapzak te stoppen).
Het slachtoffer warme dranken geven indien bij bewustzijn. Rillen kost veel energie die moet worden aangevuld. Energierijke suikerhoudende dranken of voeding geven als het slachtoffer die tot zich kan nemen. Een bewusteloze nooit drinken geven of voedsel in de mond proberen te stoppen.
Het slachtoffer in de gaten houden en indien nodig reanimatie toepassen.
Een snelle manier, zelfs de snelste, om iemand op te warmen is hem of haar in een bad met lauwwarm water te leggen - normale lichaamstemperatuur of iets daarboven. Dit kan echter bij ernstige onderkoeling wel eens door perifere vaatverwijding tot shock leiden. Als het slachtoffer stabiel is en medische hulp snel bereikbaar is dit niet de behandeling van eerste keus voor de EHBO-er. Is geen medische hulp te verwachten dan ligt dit anders. Bij mensen die nog rillen en mensen die nog goed aanspreekbaar zijn is dit wel een goede keus. Indien mogelijk de romp eerst opwarmen en de ledematen nog niet.
In het ziekenhuis wordt het slachtoffer wel eens opgewarmd door peritoneale lavage met warme vloeistof, die dan dus in de vrije buikholte wordt gebracht en steeds ververst. Men zal het slachtoffer bijvoorkeur warme bevochtigde lucht laten ademen (warme droge lucht heeft hiervoor geen zin, de verdamping in de luchtwegen koelt het slachtoffer weer af). Ook een opwarmmatras onder de romp waardoor warm water circuleert is een in het ziekenhuis veel gebruikte methode. Deze methode heeft boven het warme bad niet alleen het voordeel dat het praktischer is, maar ook dat de romp selectief wordt opgewarmd, zodat het lichaam de bloedvaten naar de ledematen zelf kan gaan openzetten op het moment dat het daar aan toe is, met minder gevaar voor shock dan bij plaatsing in een warm bad met niet alleen de romp maar ook met de armen en benen.
Onderkoeling zorgt er o.a. voor dat het hart zeer "prikkelbaar" wordt. De onderkoeling kan fibrillatie (onsamenhangend kloppen) van het hart tot gevolg hebben, waardoor het bloed niet (genoeg) rondgepompt wordt. Dit is door een EHBO-er niet te beïnvloeden anders dan door de kans erop te verkleinen door het slachtoffer op te warmen. Als het optreedt is defibrillatie nodig. Er wordt beweerd dat de kans op fibrillatie kleiner is als sterk onderkoelde mensen voorzichtig worden gehanteerd.

onderkoeling in de geneeskunde

Soms wordt in de geneeskunde het lichaam expres onderkoeld voor een medische ingreep om de stofwisseling te vertragen als de ingreep een korte circulatiestilstand onvermijdelijk maakt (ingrepen aan het hart of aan de bloedvaten van de hersenen). De chirurg heeft dan iets meer tijd. Door de ontwikkeling van de hart-longmachine is dit tegenwoordig een grote zeldzaamheid geworden. Bij hersenletsel wordt tegenwoordig ook geëxperimenteerd met koeling van het hoofd om de zuurstofbehoefte van de hersenen na het ongeval te beperken waardoor de schade naderhand wellicht minder zou zijn.

Preventie

Onderkoeling kan in koude omgevingen mede voorkomen worden door het hoofd af te dekken (met een muts/pet) omdat (bij geklede personen) relatief veel warmte via het hoofd verloren gaat. Het spreekt voor zich dat je je kleding moet aanpassen op de omstandigheden. Vochtopnemende kleding is een risicofactor, omdat hier zweet in trekt, wat daarna afkoelt, of natuurlijk koud water opneemt in het geval het slachtoffer te water raakt. Het is echter wel beter gekleed in koud water te liggen dan naakt - isolerende kleren isoleren ook onder water enigszins, al maken ze zwemmen lastiger. Vochtafstotende of sneldrogende kleding is op het land het beste. Meer lagen dunne kleding is beter dan 1 dikke trui. Voor watersporters is een zwemvest altijd aan te raden - wie te koud is kan niet meer zwemmen, ongeacht het aantal behaalde zwemdiploma's.

Wroeten in het verleden

Vandaag een "wroet"-dagje, ik heb vrij, Marca zit reserve en is nog niet opgeroepen. De kinderen zitten op school en ik ben bezig om de gegevens van Marca's familie in te voeren in de computer. Ik had van Marca's moeder een boekje gekregen over het geslacht Bloemhoff, dat terugging tot 1675. Leuk om te zien hoe ongelofelijk honkvast de mensen waren in die tijd! Dit was ik ook al tegen gekomen bij het onderzoek naar mijn eigen familienaam. Over een tijdvak van vaak wel 11 generaties, blijven families vaak in de zelfde stad, dan toch wel provincie, wonen. Vandaag verhuizen we net zo makkelijk naar Groningen of Maastricht of zelfs naar het buitenland. De afstanden zijn allemaal klein geworden door onze moderne manieren van vervoer. Vroeger was er alleen de boerenwagen en de trekschuit en was een reis naar een andere stad of streek net zoiets als een emigratie nu. Ook Marca's familie leefde al eeuwen rond en in Staphorst en was, zoals bijna iedereen in die tijd, werkzaam in de agrarische sector. Ik ben nu nog bezig met, zoals dat in vaktermen heet, het "skelet", later ga ik me bezighouden met het "vlees". Het skelet is het geheel van data van gebeurtenissen, die je kan terugvinden via burgerlijke stand en andere rijks, provinciale en gemeente administraties. Het gaat hier om geboorte,overlijden, trouwen, doop enz. Als dit skelet van data eenmaal hebt opgezet, is het natuurlijk leuk om eens te gaan kijkenn wat voor mensen die voorvaders nou eigenlijk wel waren. Dit is het vlees om de botten: Wat voor beroep hadden ze, tot welke laag van de samenleving behoorden ze, wat waren de dingen die de mensen in die tijd bezighielden? Misschien waren er wel net grote uitvindingen gedaan of was er net een grote pestepidemie geweest. Of er was een oorlog aan de gang. Allemaal dingen die grote sporen nalaten op iemand die leeft in zo'n tijdvak. Dat zijn leuke dingen om uit te zoeken. Hiervoor moet je dan bijvoorbeeld gaan kijken in archieven van de NS, of oude rechtzaken of boedelscheidingen bekijken. Uit doop en begrafenisboeken kan je soms ook veel informatie halen. Kortom speuren en nog speuren, oftewel lekker wroeten! Op de foto staat trouwens de opa van Marca: Jan Bloemhof, in zijn legertenue.

Amadeus

Vandaag is het 250 jaar geleden dat Mozart geboren werd. Remko en Elina waren in januari op wintersport in Oostenrijk en namen enkele originele "Mozartkugeln" mee terug, heerlijk! Reden genoeg om even stil te staan bij dit wonderkind. Hier volgt een stukje over hem van de VPRO site:
Mozart begon als wonderkind en eindigde als één van de grootste componisten van zijn tijd. Hij stierf vrij jong, maar liet een enorme hoeveelheid werk van zeer hoge kwaliteit na. Mozart wordt door velen beschouwd als het grootste muzikale genie aller tijden.Wolfgang Amadeus Mozart werd in 1756 in Salzburg geboren als zevende en laatste kind van Leopold en Anna Maria Mozart. Vijf van de kinderen stierven voor hun eerste verjaardag. Alleen Wolfgang en Nannerl (1751) bleven langer leven.Deze twee kinderen van Leopold Mozart - violist in het hoforkest van vorst-aartsbisschop Schrattenbach te Salzburg - bleken muzikaal uitzonderlijk begaafd te zijn. Vader Leopold besloot zijn wonderkinderen aan de wereld te laten zien en meende daarmee een dikbelegde boterham te kunnen verdienen.Van 1763 tot en met 1766 reisde Mozart met zijn familie langs de hoven van West-Europa, zoals München, Schwetzingen, Brussel, Versailles, Londen en Den Haag. De optredens van de Mozarts maakten overal grote indruk.Na de lange tournee door West-Europa pakte men de draad weer op: componeren, uitvoeringen en opvoeringen. Maar binnen een jaar vertrok het gezin alweer naar Wenen, waar ze door keizerin Maria Theresia en keizer Joseph II in audiëntie werden ontvangen.Leopold wilde ook Italië laten kennismaken met zijn zoon. Eind 1769 reisden ze over de Brenner naar Bolzano en Trento en de belangrijkste Italiaanse steden, tot aan Napels toe.
In de loop van de jaren begon de sfeer in Salzburg en het tirannieke optreden van aartsbisschop Colloredo de jonge Wolfgang steeds meer te benauwen en hij zag daarom uit naar een andere dienstbetrekking.Zeer tegen de zin van vader Leopold kwam het in 1781 tot een definitieve breuk met bisschop Colloredo. Wolfgang vestigde zich in Wenen en het jaar daarop trouwde hij met Constanze Weber, eveneens zeer tegen de zin van zijn vader.Ze kregen zes kinderen, van wie er slechts twee in leven bleven. In de uiterst productieve en vruchtbare jaren die hierop volgden, ontstonden zijn belangrijkste opera´s, de grote pianoconcerten en symfonieën.In de 35 jaar die Mozart geleefd heeft, maakte hij 18 grote reizen. Dat maakt de omvang van het immense oeuvre dat hij naliet nog indrukwekkender: 626 werken, waarvan - globale aantallen - 20 missen, 18 opera's, 50 symfonische werken, 25 pianoconcerten, 25 strijkkwartetten, en 25 pianosonates..

Vriendelijke insekten

Al bekend met Skip en Sam the snail? Het zijn 2 van de aardige 'bugs' die in het spel Bugdom voorkomen. Skip is de krekel (geloof ik), die de hoofdrol op zich neemt. Aan het begin van het spel, wordt zijn rugzakje gestolen door een groot vliegend insekt, stampvoetend en hoofdschuddend van woede valt Skip op de grond. De rest van het spel is het natuurlijk zaak om je door de verschillende 'levels' heen te werken, om het knapzakje te heroveren. Overal loert het gevaar in de vorm van gemene, bloeddorstige spinnen, motten, vliegen, libelles enz. Skip krijgt hulp van Sam the snail en van een vriendelijk eekhoorntje, die, in ruil voor wat eikeltjes, een hoop handige tips geeft. Quinn is helemaal verzot op het spel, maar vindt sommige dingen te eng om zelf te doen. Hierbij vraagt hij onze hulp in en gaat dan zelf even op de gang staan tot de klus geklaard is. De ramp is natuurlijk niet te overzien, als hij door een gemeen insekt verorberd wordt. Quinn is dan ontroostbaar en dit kan wel heel lang duren. Tijdens deze periodes hebben wij ons regelmatig afgevraagd of het wel zo'n goed idee was om het spel aan te schaffen... Maar later heeft hij er weer ontzettend veel plezier mee.
Vandaag heeft hij zich ook weer door enkele niveau's heengewerkt en staat dan trots te kijken hoeveel punten hij heeft vergaard: "Ik ben heel knap, he papa?"

De magie van de toverberg

Gisteren was het weer zover, ik had een "Arnold-dag", vrij als een vogel en doen waar ik zin in heb... Ik had een aantal dingen geplanned. Op internet had ik wat vooronderzoek gedaan naar energiebanen, die overal over de wereld lopen, de zogenaamde Leylijnen. Tijdens dit geGOOGLE bleek dat er een heel belangrijk energie-knooppunt lag bij papa en mama op de Toverberg in Ermelo! Mijn plan was om de echte Toverberg op te zoeken en om daar te proberen de energie aan te tonen met een wichelroede. Verder wilde ik een bezoekje aan de Terp (caravan van papa en mama) brengen en mijn twee oude gewortelde reuzevrienden, in het Arboretum van landgoed Schovenhorst, met een bezoekje vereren. Als laatste wilde ik in Ermelo even lekker rondneuzen bij boekhandel Riemers. Ik had nog een paar boekenbonnen te besteden. 's-morgens eerst naar de Terp gereden, alwaar mijn onverwachte bezoek zeer op prijs werd gesteld. Toen ik vertelde wat ik van plan was, haalde papa uit zijn paperassen meteen een artikel over de Toverberg, met routebeschrijving. Wat is het toch een geweldige archivaris, die vader van me. Zelf had ik ook een route gevonden en uitgeprint. Na de koffie, met mama en twee routebeschrijvingen op zoek gegaan naar de enige, echte toverberg...De routebeschrijvingen lieten veel te wensen over, maar uiteindelijk belandden wij toch bij dit knooppunt van energie-lijnen. Het was een prachtige dag, met veel zon en een fijn soort knapperige koudheid. We hadden genoten van de wandeling en bleven even staan genieten bovenop de berg.
Daarop besloot ik later terug te keren met een wichelroede. Die moest eerst nog geimproviseerd worden. Op de terugweg konden we heel lang het spoor volgen, dat een groep everzwijnen de vorige nacht had getrokken; wat een ravage richten die beesten aan. Alles hadden ze omgewoeld met hun snuiten. Die snuiten moeten ontzettend hard en sterk zijn, want de bevroren grond geeft niet echt mee, als je er doorheen probeert te ploegen. Nadat ik in de Terp van een oud ijzeren kleerhangertje een wichelroede had gemaakt, liep ik terug naar de Toverberg. Ik had meteen in de caravan al een reactie gekregen, toen ik daar heen en weer liep met de wichelroede en was benieuwd of ik op de Toverberg een reactie zou krijgen. Ter plaatse was het voor mij inderdaad mogelijk om heel precies de energiebanen te lokaliseren! Ik was zeer onder de indruk van dit fenomeen. Ik had zelf nog nooit gewicheld en de reactie was heel sterk en duidelijk! Toen ik op begon te letten, hoe de lijnen liepen, viel het mij op dat de bomen die bovenop de lijnen stonden, groter waren dan hun soortgenoten ernaast. Alsof ze inderdaad konden profiteren van een dosis extra energie.

Daarna ben ik nog naar Schovenhorst gereden en heb daar geconstateerd, dat mijn 2 favoriete bomen ook op een energielijn stonden.
Bij Riemers niet geslaagd, maar wel weer genoten van de heerlijke sfeer die in de winkel hangt; de open haard aan en op de achtergrond wat klassieke muziek...
Afgesloten met een heerlijke maaltijd en gesprekken in de Terp; mijn Arnold-dag was weer perfect geweest.

Als VIP naar tante Truus

Vandaag onze nieuwe paspoorten opgehaald. Dit is tegenwoordig erg goed geregeld. We hadden een paar weken terug een afspraak gemaakt via de site van Almere. Dit kon tot op een uur nauwkeurig. Eerst van iedereen nog even pasfoto's laten maken. Van Marca en van mij wist de ongeinspireerde fotografe niet veel te maken... Zelfs nadat ik 1 sessie volledig had afgekeurd, was ik nog niet erg tevreden met de volgende. Marca zag er ook uit of ze zwaar had doorgehaald en was dus ook niet blij! Voor de kinderen zijn we toen naar een andere winkel gegaan, hier was het resultaat beter, ze zagen er echt uit als onze kinderen! Met foto's op de afgesproken tijd in het stadhuis bij burgerzaken. En zie, het werkte, we hoefden niet te wachten en stonden 10 minuten later al weer buiten. Hulde, hulde!!!
Afijn, vandaag was dus de dag van ophalen, no problems. Na afloop besloten we even wat te gaan drinken bij Tante Truus.
Tante Truus is een gezellig cafe/restaurant, dat gerund wordt door verstandelijk gehandicapten. We gaan hier vaker wat drinken en de bediening is altijd enorm vriendelijk. Laatste keer dat ik er was, had ik bijna alle consumpties van het huis gekregen: de bedrijfsleider kwam naar me toe, want hij had van de jongens in de keuken gehoord, dat Carel Kraaijenhof in de zaak zat, weliswaar zonder Bandoleon, maar die had hij misschien wel bij de bruiloft van Maxima laten staan....
Ik moest hem helaas teleurstellen en zei dat ik niet Carel was. Later zag ik nog een fotootje van Carel en ik kon me wel iets voorstellen bij deze vergissing.
Lekker wat gedronken, met natuurlijk een punt oerhollandse appeltaart met slagroom erbij, ook verder een lekker relaxed dagje .

KLM opfriscursus

Agelopen 3 dagen heerlijk "opgefrist" bij een cursus Check-in van KLM.... Om mijn oude takenpakket weer te kunnen oppakken, wilde KLM dat ik deze, voor mij gesneden koek, nogmaals zou consumeren. Dus heb ik drie dagen doorgebracht bij opleidingen. Niet veel opgestoken, wel plezier gehad. We hadden een leuke groep en voor de mensen die de stof nog niet hadden gehad, was het flink aanpoten. Met name de test was iets, waar velen zich zenuwachtig voor maakten. Hier moest voor 2 onderdelen minmaal 85% gescoord worden. Uiteindelijk is iedereen geslaagd voor de test en nu begint onze inwerkperiode van 7 dagen.

Apple lust geen appel

Afgelopen week een fataal ongelukje gehad met ons toetsenboard. Het zat er natuurlijk al een tijdje aan te komen; er werd door de kinderen volop gegeten en vooral gedronken, terwijl ze achter de computer zaten. Er waren al verschillende glazen drank omgegaan, maar miraculeus genoeg altijd net naast de toetsen.... Tot afgelopen week dus. Toen was het raak met een glas appelsap; vol over de toetsen heen. Dit werd zelfs onze dappere, altijd maar doorwerkende Apple teveel. Ik heb nog geprobeerd om het board open te maken om de boel droog te fohnen, maar de schade was te groot. Ik trof binnenin trouwens wel genoeg etensresten aan, om een gemiddeld gezin de hongerwinter door te helpen...
Dus misschien was het zowiezo wel tijd voor een nieuwe. We hebben nu een prachtige, (nog) hagelwitte.
Als je zo een paar dagen zonder computer zit, merk je pas hoeveel dingen je er op doet en hoe erg je hem mist.
Het begon dezelfde avond al te kriebelen, als je de mail wilt checken en wat rekeningen wilt overmaken. Om over Google maar te zwijgen; hoe vaak we daar geen gebruik van maken om even snel iets op te zoeken! Het voelde echt of een goede vriend vertrokken was. Behoorlijk schokkend om dit te ervaren. Enige voordeel is dat we een paar dagen ook geen SPAM hebben gelezen....

Arnold dag

Vandaag had ik mijn wekelijkse "Arnold dag"; een dagje voor mijzelf, waarin ik kan doen wat ik wil, zonder dat ik mij om de verzorging van de kinderen hoef te bekommeren. Eerst heerlijk uitgeslapen en daarna de stad ingeweest op de fiets. Even de voortgang bekeken van het nieuwe stadscentrum. Ik houd mijn hart vast. De ene keer ben ik heel optimistisch en zie allemaal mooie architectuur, die overal verrijst. De andere keer zie ik een popzaal die al bijna een jaar leegstaat, zonder exploitatie en een hotel, wat al lang af is en waar ook nog geen leven in te bekennen is....Al die mooie gebouwen zijn wel mooi, maar er moet wel leven in zitten. Almeerders moeten meer naar hun eigen stad kijken en niet zo snel vluchten naar Amsterdam en het gooi voor hun boodschappen en etentjes e.d. Dit is natuurlijk de vraag van de kip en het ei, want als de leuke winkeltjes en restaurants er gewoon niet genoeg zijn in Almere, kan je het ook niemand kwalijk nemen dat ze hun heil ergens anders zoeken. Dit zijn toch echt de groeistuipen van een jonge stad en alles heeft zijn tijd nodig.
's-avonds naar de Cinescope geweest, waar ik donateur van ben. Ik bezoek regelmatig een voorstelling, en vanavond draaide onder meer: "Broken flowers" met o.a. Bill Murray en Sharon Stone. De film was winnaar van de gouden palm in Cannes en ik had dan ook hoge verwachtingen, toen ik er naar toe ging. Het viel helaas een beetje tegen, de film was onderhoudend, maar langzaam en weinig verrassend en had een zeer onbevredigend eind. Ik snap niet dat dit een winnaar was, dat moet wel wat zeggen over het niveau van de films op het festival. (of over het niveau van de jury)
Al met al een lekker dagje gehad, tussendoor ook nog even van Quinn en mijzelf de haren laten kortwieken.

De kids zijn geld waard...

Vandaag via de postbank-site nieuwe giropasjes besteld met foto's van de kinderen erop! Je kan tegenwoordig online een persoonlijk pasje maken, met elke afbeelding die je maar wenst. Ik heb mijn pasje versierd met een guitig kiekje van Quinn en Marca haar pasje met een ijslikkend portretje van Britt. Ik zag ook ontwerpen van een hand met een gat erin en geschreven strafregels met: " Ik mag dit weekend niet teveel uitgeven".. Je zou ook een portret van een hongerig biafraantje kunnen kiezen om je steeds weer te laten beseffen hoe rijk je bent, als je weer staat te pinnen voor je volgende DVD. Maar een foto van onze kinderen leek me toch wat leuker.

Reunie-koorts

De reuniekoorts heeft toegeslagen bij Marca. Volgend jaar zal deze plaatsvinden en alle klassen, die destijds naar Berlijn zijn gereisd, zijn uitgenodigd. Er is een zeer actieve organisatie, die nu al een fraaie website heeft geopend, compleet met een professioneel forum. Hierop worden nu al verhalen uitgewisseld en foto's geplaatst. Erg leuk om al die oude foto's te zien van iedereen met veel te lang haar, snorren, baarden en in hippe jaren 70-kleding.
Op bijgaand fotootje staat Marca als derde van links bovenaan.

Papa, nou mag het vuurwerk weer stoppen...

Toen was het alweer 2006!
Papa en mama waren bij ons om oudejaarsavond te vieren.
Nasi van Arnold, oliebollen van Wegerif en bubbels van Cremant de Bourgogne,
het geheel begeleid met wat Villa Felderhof en wat Youp.
We hebben ons niet overeten en lekker zitten kletsen.
Om 12 uur Quinn en Britt uit bed gehaald voor het vuurwerk, maar dat bleek een vergissing..
Van Quinn hadden we wel gedacht dat hij het misschien niet op prijs zou stellen, maar ook
Britt vond het maar een vervelende onderbreking van haar nachtrust: "Papa nou mag het vuurwerk weer stoppen, want anders kan ik niet slapen..."
Iedereen een gezond en gelukkig nieuwjaar!

Een wild etentje

Op tweede kerstdag was er bij ons thuis een wild etentje...
Papa, mama, Remko en Elina waren bij ons uitgenodigd voor het kerstmaal.
Marca en ik hadden dit jaar eens een keer voor wild gekozen.
We wilden iets bijzonders voorschotelen, maar ook geen dagen in de keuken staan.
En zie daar... onze grote vriend Albert Heijn had het zelfde idee gehad en had
voor ons al een leuk menu in elkaar gedraaid!
Alle boodschappen (in principe) in dezelfde winkel, heerlijk!
Marca was aangewezen als boodschappenmeid en ging vol goede moed op pad.
Al gauw bleek dat meerdere mensen op het idee waren gekomen om ook het menu te volgen....
Er moesten dus nog een paar tussenstops gemaakt worden bij andere winkels, maar toen konden we van start.
Hier volgt wat we toen geserveerd hebben:
Eerste gang: Carpaccio van gerookte eendenborstfilet met vijgen en honing op een bedje van biologische veldsla.
Tweede gang:Hertenbiefstuk met sjalottenjus begeleidt door Roomrisotto met wilde Morieljes, geroosterde Spitskool met Coppa di Parma en Aardappelgratin.
Derde gang: Kaasplankje met Old Amsterdam, Stilton in port en Chaumes met daarbij natuurlijk een lekker glas port.
Vierde gang: Irish Coffee met Nougatblokjes
Het was reuze gezellig en smakelijk tafelen.